Toen ik vanochtend onder de douche stond bedacht ik me ineens: moet je eigenlijk ook shampoo gebruiken voor je okselhaar? Ik heb het geprobeerd, maar dat riep toch wel een heleboel existentiële vragen op:
- Waar ben ik in godsnaam mee bezig?
- Als het leven dit soort treurnis inhoudt, is het het dan allemaal wel waard?
- Is je okselhaar laten staan eigenlijk nog wel een feministisch statement als je zelf een man bent?
Anoniempje
____
Lief Anoniempje,
Laat ik één ding voorop stellen: als je het waagt om je okselhaar af te scheren, echt, ik kom hoogstpersoonlijk naar je huis toe, raap ik het van de grond en lijm ik het hoogstpersoonlijk terug. En ik hoop maar dat je lijm in huis hebt want anders gebruik ik de nietmachine. Hoe haal je het in je hoofd.
Ik begrijp persoonlijk de hype van het okselhaar scheren niet. Wie heeft ooit bedacht dat dat hygiënischer is? Van huid op huid, zonder haar ertussen, ga je alleen maar méér zweten. Met als gevolg: grote diepdonkere zweetplekken in je shirts, een onprettig luchtje en vermoedelijk een hitsige bende geluksindustrie die je aan het eind van de dag staat op te wachten om je bezweette ondergoed mee te nemen. Feromoongeobsedeerde geilberen, dat zijn het.
Mocht je het nou inderdaad een beetje genant vinden om echt shampoo in je oksels te duwen, dan kun je eventueel voorzichtig beginnen door eerst een douchegel of bodyscrub te gebruiken, en dan, als niemand kijkt, net even wat steviger te boenen. Werkt ook! Zoals mijn grootvader altijd zei: bodyscrub, douchegel of shampoo... mij is het om het even.
Liefs,
Tante
 |
| Dit is mijn persoonlijke favoriet. |
Misschien niet hoor, maar wie weet vind je deze vragen ook wel heel interessant:
Toen ik superfeministisch lang okselhaar had, waste ik het serieus wel met shampoo :')
BeantwoordenVerwijderen